საზოგადოებრივი წნეხი

რა უცნაურია ადამიანი როგორ იცვლის ცხოვრების წესაა და დამოკიდებულებას.
მე ვიცი ორი მაგალითი, რომელიც ერთმანეთისაგან ბევრი რამით განსხვავდება ,თუმცა ორივეს საერთო ნიშანი ისაა, რომ მათზე გარემოებები ძალიან ძლიერად მოქმედებს
წარმოიდგინეთ პატარა გოგო, რომელიც გარდატეხის ასაკში ცდილობდა ეგრძნო თავი რომელიმე სუბკულტურის ნაწილად. იცვამდა განსხვავებულად, აკეთებდა უამრავ სისულელეს და ამით იმყარებდა პოზიციებს გარშემომყოფების წინაშე. შემდეგ ეს გოგო გაიზარდა , გადააფასა ყველაფერი და მისი ჩაცმისა თუ ქცევის მანერა ფაქტიურად გაუთანაბრდა სხვებისას. მართალია მასში დარჩა ის რაღაც, რაც მას აიძულებდა გამოეცხადებინა ამბოხი არსებული გარემოსათვის , მაგრამ ეს რაღაც ძიერად დაითრგუნა.
მეორეს მხრივ კი არსებობს გოგო, რომელიც მთელი გარდატეხის ასაკი და ბავშვობა იძულებული იყო  ყოფილიყო სამაგალითო, წესიერი დ ზრდილობიანი, ხოლო იმ მომენტში როდესაც მან იგრძნო სრულწლოვანების გემო - ”აიშვა”. დაიწყო იმის კეთება რაც მანამდე ეკრძალებოდა ან მიიჩნევდა რომ დაუშველებელია. მან დაიწყო საზოგადოებისგან განმასხვავებელი ნიშნების ძებნა და ამის მორგება ”ყველას ჯინაზე” . მასში დარჩა ის რაღაც რას მას წესრიგისა და ნორმების სიყვარულს აიძულებდა, მაგრამ ის ამას ებრძვის დღემდე.
ეს ორივე შემთხვევა ჩემი აზრით აღზრდისა და გარემოებების ბრალია და არც ერთი მათგანი არაა ”დამნაშავე” რომ ასე იქცეოდა და იქცევა. გარშემომყოფები იმდენად ძლიერად ახდენენ თითოეულ ჩვენგანზე ზეწოლას რომ რთულია ამისაგან არ ”აურიო”.
ალბათ ეს ორი გოგოც საბოლოოდ დაიწყებს ზუსტად ასეთივე ზეწოლის განხორციელებას სხვა ორ გოგოზე, რომლებიც აბსოლუტურად იდენტურად მოიქცევიან , ჩაკეტილი წრეა.
მანამდე სანამ ადამიანები ვერ ისწავლიან დამოუკიდებლად ფიქრს, არ დაიჯერებენ (დროულად) რომ თითოეული ინდივიდი პიროვნებაა დაბადებიდან, ეს წრე არ შეიცვლება და ყველას აიძულებს დროდადრო შეცვალოს ცხოვრების სტილი, მიუხედავდ იმისა საჭიროა ეს თუ არა.