გააჩინე, მიატოვე, დასტრესე, გაუშვი და ისიც იგივე გზას გაივლის….

ადამიანებს შვილების გაჩენა რომ ახასიათებთ ამას დედამიწაზე კაცთა მოდგმის პოპულაციითაც შეატყობდით , თუმცა იმას თუ როგორ და როდის , ან სულაც რატომ უნდა გააჩინოს ადამიანმა შვილი ასე მარტივი სტატისტიკით ვერ გაიგებდით.
მე თუ მკითხავთ ადამიანები შვილებს იმ დროს აჩენენ როდესაც არ იციან თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია მათთვის ახალი სიცოცხლე და ვერც იმას ატყობენ - ამ ახალ სიცოცხლეს რა სჭირდება მათგან.
ახალგაზრდა წყვილები რომლებიც ჯერ ფეხზე ვერ დამდგარან მყარად, შვილებს საკუთარ მშობლებთან (ან უკეთეს ვარიანტში კარგად დატრენინგებულ ძიძა-ფსიქოლოგთან) ამწესებენ და ჰგონიათ, რომ     ყველაფერი კარგად იქნება, შემდეგ კი – ანუ უკვე იმ მომენტისათვის როდესაც მათში მწიფდება ის აზრი თუ რა არის შვილი და  უნდათ მასთან ურთიერთობა ყველაფერი დაგვიანებულია და ბავშვი უკვე გაიზარდა.
გაიზარდა თავისებური, ან ბებია-ბაბუისებური, ან სულაც არანაირი და მშობლებს უჩნდებათ უკმაყოფილება, პრეტენზიები. ამის შემდეგ იწყება სკანდალები, ბავშვი ვერ იგებს რას ჩასჩიჩინებენ, მშობლები ვერ იგებენ რატომ ვერ იგებს მათი შვილი რას სთხოვენ… არადა  სამწუხაროდ საერთო ენა ხომ უკვე დიდი ხნის წინად დაიკარგა მათ შორის.
ისევ და ისევ გავმეორდები და ვიტყვი : ადამიანებმა ბავშვი მხოლოდ მას შემდეგ უნდა გააკეთონ და გააჩინონ რაც ექნებათ იმის ტრაკი, რომ ყოველ საღამოს მხოლოდ ძილი ნებისა კი არ უსურვონ, არამედ მათთან ერთად ივახშმონ და მერე თუნდაც კონსტრუქტორები მოფანტონ დიდ ოთახში, შაბათ კვირას აიკრიფონ და პიკნიკზე წავიდნენ ან ახალი ატრაქციონები მოინახულონ.
ბავშვი არ არის ლამაზი და საამაყო ლარნაკი , რომელიც მხოლოდ დღესასწაულებზე უნდა აჩვენო ნაცნობ მეგობრებს.
ბავშვი არც რაიმე მიღწევაა – მანამდე მაინც სანამ ის რამეს თვითონ არ მიაღწევს იმით ,რაც მშობლისგან გაიგო ან ისწავლა.
ბავშვი არაა საკუთრება, ის ცოცხალი და დამოუკიდებელი ორგანიზმია, რომელსაც დაბადებისთანავე თავისი მოთოხოვნილება/სურვილები და უფლებები აქვს.
ბავშვი არც აუხდენელი ოცნებების განსახორციელებელი მანქანაა… ის ახალი ადამიანია, რომელსაც ისევე უნდა რომ ვიღაცას უყვარდეს, როგორც თვითეულ ჩვენგანს და მოდით გავიხსენოთ როგორი ურთიერთობა გვქონდა მშობლებთან, როგორ გვზრდიდნენ, რას ჩაგვჩიჩინებდნენ და ვეცადოთ რომ ყოველი შემდეგი სიცოცხლე უფრო დამოუკიდებელი, გონებაგახსნილი და წარმატებული იყოს , თანაც ისე რომ მას ჩვენი ”ცოდნა-სიბრძნეები” თავს კი არ მოვახვიოთ, არამედ მასში აზროვნების და ფიქრის შესაძლებლობა, გადაწყვეტილების მიღების დამოუკიდებელი უნარი გავაღვივოთ.
დაბადე სიცოცხლე და მიეცი მას საშუალება საკუთარი შეცდომები დაუშვას! ორიგინალი ყოველთვის ჯობია კოპიას!