და თუ ოდესმე ვისწავლო ფრენა, ნეტა რას გავეკიდები?

იმან ვინც თქვა ფრაზა

” და თუ ოდესმე ვისწავლო ფრენა, პირველ სიყვარულს გავედევნები” –ო

ნამდვილად არ იცოდა კარგად - რა არის ადამიანური ურთიერთობები და რომ წარსულით ცხოვრება არ ღირს.

ყველა ადამიანი თავის თავში ინახავს რაღაცას, რაც მისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია , რაც მხოლოდ მისია და ძალიან უყვარს , თუმცა რაღაც მომენტში ყველა ხვდება რომ თუ ვიღაცას არ გაუზიარა ეს შეგრძნებები და ინფორმაცია თავისუფლებას (ისეთს რომელსაც შვება და ფრთების ან ფრენის შეგრძნება მოაქვს) ვერ ეზიარება.

ძირითადად მაშინ გვინდება გაზიარება როდესაც საპასუხოდაც რაღაცას გვიზიარებენ, ან შეიძლება არც გვიზიარებენ მაგრამ ზუსტად ვიცით, რომ ჩვეულებრივად და ბუნებრივად მიიღებენ იმას რაც ჩვენთვის მტკივნეული/წმინდა/განსხვავებული/საშიში და რავიც კიდევ რანაიარი არ არის.

საერთოდ ეჭვი მაქვს, რომ ენერგია არსად არ ქრება, ის ჩვენს გარშემო ტრიალებს წრეზე და რამდენადაც გავცემთ ისე გვიბრუნდება. დადებითი დადებითის წილ და უარყოფითი უარყოფითის წილ. ყველაფერი კანონზომიერია და კარგად განაწილებული!

თუ გინდათ რომ ადამიანები გენდობოდნენ, მიიღეთ ისინი ისე როგორც არიან! უბრალოდ მოუსმინეთ და ნურც დაუყვავებთ, ნურც შენიშვნას მისცემთ – თუ მაინც და მაინც ,თქვენი აზრი კორექტულად გამოთქვით შემდეგ კი მის საზრიანობასა და ინტუიციას მიენდეთ!

დაე ყველას ჰქონდეს უფლება და საშუალება იყოს თავისუფალი და თავისუფლად კმაყოფილი  ან სულაც ისე იყოს უბრალოდ როგორც უნდა და როგორც გრძნობს!!

ყველას აქვს უფლება საკუთარ მარაზმსა და სისულელეზე!!