სიკვდილის სუნი დილის 10 საათზე

ტვინი წაიღო აგერ უკვე 15 წუთია….
ზუზუნებს რაღაცას თავისთვის, ხან ერთ კუთხეს მიასკდება ოთახში , ხან მეორეს.
ერთ ადგილას ვერ ისვენებს, დამაწყვიტა ნერვები….
არადა დილაა, 10 საათი.

როგორ შეიძლება ასეთ დროს ადამიანის ესე შეწუხება?

ერთხელ მოვიშორე თავიდან, მეორედ მოვიშორე თავიდან, მაგრამ გაგიგონიათ -  ყურადღებასაც არ მაქცევს და ისევ გულისგამაწვრილებლად აგრძელებს….
დამაწყდა ნერვები, მოქმედების დროა…
თაროდან ვიღებ ყველაზე მძიმე და სქელყდიან წიგნს, კარგად ვიჭერ ხელში და ვეპარები ჩუმად, მთავარია ვერ მიხვდეს და ვერ გაიგოს…
…აგერ მოპირდაპირე კუთხეში კედელსაა მიყრდნობილი. დროის დაკარგვა არ შეიძლება მოქმედების დროა…
ხელს მკვეთრად ვიქნევ წიგნიანად, მიზანში ვარტყავ….
კედელი სისხლით და სხვა შიგნეულობით მოითხვარა…
ოთახში სიკვიდილის სუნი დატრიალდა…
რას ვიზავთ ასე იცის უდროო დროს გამოჩენამ და ვიღაცის შეწუხებამ.
….კიდევ კარგი დიდი ბუზი არ იყო და კედელზე სულ ოდნავ ამჩნევია საბედისწერო კვალი!