არ წახვიდე

დაკარგო ძალიან ძვირფასი რამ იმის გულისათვის რომ რაღაც სისულელე დაუმტკიცო საკუთარ თავს ან არც დაუმტკიცო და უბრალოდ იყო ყლე არის წარმოუდგენელი სიდებილე, არა ამაზრზენი საქციელიც კი...

და როდესაც არ გაქვს ახსნა და რასაც იძახი ისიც კი არადამაჯერებლად ჟღერს ეგ არის ყველაზე შეურაწმყოფელი ...
კი მესმის კი არადა ვიცი და მაინც გავაკეთე , რატოომ?

რატომ და იმიტომ, რომ მონუმენტური ყლე ვარ და საკუთარი შიშების გამო (ზოგადად რასაც ვებრძვი სულ)ვკარგავ ყველაფერს რაც მნიშვნელოვანი და ძვირფასია.

შემდეგ ვნანობ და ვცდილობ გამოვასწორო ყველაფერი და დავიბრუნო ის რაც დავკარგე, არადა არ ვარ ღირსი ფაქტია რომ არ ვარ!!!!!!

ადამიანს ღმერთი რომ წაართმევს აზროვნების უნარს ან რაღაც მსგავს, ძალიან საჭირო უნარს იმისი საქმე ძალიან ცუდაა და არა მარტო იმისი, მათიც ვინც მის გარშემოა. ის ყოველთვის აკეთებს რაღაც სისულელეს და ამით გულს ტკენს ყველას გარშემო და ყველაზე მეტად საყვარელ ადამიანებს

ახლა მეუფლება სურვილი რომ გავექანო და თავით კედელს შევასკდე, ასე ვიმეორო მანამ სანამ საბოლოდდ არ დავკარგავ ყველანაირი აღქმისა და აზროვნების უნარს. იქნებ შემდეგ მაინც აღარ იყოს ამდენი უსიამოვნება გარშემომყოფთათვის ჩემს გამო!!!!